Site Overlay

…อ

สวัสดีครับเพื่อนๆ 

ก่อนหน้านี้แอดประสบกับปัญหา คิดงานไม่ออก ไม่ว่าจะคิดจะเค้นยังไง หรืออยากจะถอดสมองเอามาบิดมารีด ก็ไม่มีอะไรงอกผลิออกมาเลย ยิ่งกว่าบิดผ้าที่แห้งแล้ว แม้กระทั่งเรื่องที่จะเขียน หรือบางทีนั่งหาข้อมูลไป จดๆขีดๆเขียนๆ จิ้มๆๆ..ไม่ถูกใจ น้อทอินเดอะมู้ดทูพิมพ์ ก็เคยเทมันซะกลางทาง เหมือนเตะปลั๊กตัวเองหลุดไปซะเฉยๆก็บ่อย… มีเพื่อนๆคนไหนเป็นแบบแอดบ้างมั้ยครับ (@^@)

แต่พอเวลาที่เรารู้สึกสบาย ชิลลล ไม่เค้นไม่รีบไม่ร้อน ไม่ได้นึกถึงเล้ยยยย อยู่ดีๆ ไอเดียก็วิ่งเข้าชนเราอย่างกับสี่แยกไฟแดงที่เปิดไฟเขียวทั้ง2ฝั่ง พุ่งกันเต็มที่ 555 บทความ และหัวข้อนี้แอดได้มาในความรู้สึกแบบนี้แหละคะรับ เมื่อแอดกำลังวิ่งไล่จับกับน้องแมวที่บ้าน (ทาสแมวจำเป็นมือใหม่มากครับ) วิ่งวนรอบห้องจนเหงื่อท่วมเพราะเศษกระดาษแผ่นน้อยๆ..ที่จดเบอร์ร้านขนมแส้นนนอร่อย ที่แอดเพิ่งค้นพบและติดอกติดใจอย่างอยากกลายร่าง เสียบติดกับเขี้ยวล่างซี่น้อยๆในปากของน้อง…น้องก็คงนึกว่าแอดอยากเล่นวิ่งไล่จับด้วย สนุกเหลือเกินนนน.. มองก็ไม่ค่อยจะเห็นครับเวลาที่วิ่งไปหลบใต้โต๊ะใต้ตู้  ถ้าไม่หันหน้ามาหา เพราะน้องตัวสีดำมีแค่สีขาวที่ดั้งจมูก…กับถุงเท้า2คู่  ก้มๆเงยๆ ไปไหนน้าาา…เจอแล้ววว! พอขยับตัวใกล้จะคว้าได้อีกแค่ 1ซม. น้องก็วิ่งงงง มุดเข้าไปใต้ชั้นวางหนังสือ ทีนี้เสร็จแน่…ไม่มีทางออก…555 ..แต่… ไม่นะ   กระดาษที่เสียบกับเขี้ยวน้อยๆน้านนนนน  กำลังขยับ…ขยับ ๆๆ ตามปากที่เริ่มขบวนการเคี้ยว…ไม่นะ..ไม่ๆๆๆ…ม่ายยยย…..อย่าเพิ่งขยับปากกกก… แอดเอื้อมสุดแขน…คว้าตัวน้องมาได้ เยสสสส!!!! รีบดึงกระดาษออกมาจากปากน้อง ภาพที่เห็นคือ กระดาษแผ่นนั้นถูกน้องเขี้ยวของน้องแทงทะลุเบอร์โทร หายไปเป็น ช่วงๆ  (!*^*!) เลยรีบแงะปากเอาออกมากลัวติดคอน้อง …เฮ้ออออออ…เหนื่อยยย นั่งอุ้มน้องหลังพิงชั้นวางหนังสือ

แล้ว.. เหงื่อก็ไหลเข้าปาก!…โอ้ววววว ในที่สึดดดดด!!! ได้แล้วววว…ได้เรื่องที่จะเขียนแล้วววว จับน้องอุ้มขึ้นชู เสียงเพลง lion king ดังมาเป็น backings track ในหัว นานซ์ อินโกนยามา บากิที บาบา…ฮึมมมมมม

ครับ..ได้แล้ว…บทความนี้แอดจะพิมพ์เกี่ยวกับ…        ลื    

เอาเป็นว่าเริ่มจากใกล้ตัวก่อน เกลือ นี่มีอิทธิพลกับร่างกายยังไงบ้าง ถ้าได้รับในปริมาณที่ไม่พอ จะทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแรง (แต่ไม่ได้อ่อนใจ…ฮี้วววว) ปวดหัว เส้นประสาทจะปิดระบบ WiFi ของตัวเองทำให้ติดต่อสื่อสารเชื่อมโยงกันลำบาก เซลล์ไม่สามารถหาเลี้ยงชีพด้วยตัวมันเองได้ และ อีกข้อคือ โซเดียมทำให้หัวใจของเรา

มีชีวิตนะขะรับ  

อ่ะ..ขยับไกลออกมาโหน่ยยย บางคนอาจจะไกลออกมามากกกเพราะ เรียนจบมานานมากแล้ว ตอนเด็กๆแอดไม่ค่อยถูกกับโรงเรียนซักเท่าไหร่ แต่ก็พอจะจำได้บ้าง สำนวนสุภาษิต ที่อาจารย์ภาษาไทยเคยสอน ใกล้เกลือกินด่าง, อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ อืมมม (พิมเสน หันไปถามเพื่อน คือไรอ่ะ เสียงดังไปหน่อย อาจารย์เลยให้ความเอ็นดู มอบหมายความรับผิดชอบ คัดงานส่ง 10 หน้า เนื่องจากพูดแทรก ส่งเสียงดังขึ้นมาในขณะที่อาจารย์สอนอยู่)  ถ้าเป็นตอนเด็กก็ว่ากันตามในหนังสือ แต่ตอนนี้แอดไม่ค่อยจะเห็นด้วยเท่าไหร่ครับ เพราะ (แค่) เกลือ ตามที่เราๆคิด ถุงละ บาทสองบาท 9บาท 15บาท ถูกและดูไม่มีค่าเท่าไหร่ก็แต่เค็มมมม ได้เคยถูกนำมาจ่ายเป็นโบนัสค่าแรง ของนักรบชาวโรมันหลังจากทำศึกรบชนะกลับมาในสมัยโน้น บางแหล่งก็ว่ากันว่า คำว่า salary ที่แปลว่าเงินค่าจ้างหรือเงินเดือนที่เราๆเรียกกันนี้แหละ ขะนับ มีรากศัพท์มาจากคำว่า salt ด้วยซ้ำไป มีเงินนับเป็นน้องมีทองนับเป็นพี่ (อ่ะโบราณ) แต่มีหนี้ คือ นิรันดร์ (หยอกๆๆๆ) แต่มีเกลือคือเป็นเจ้าเลยนะครับ 

ย้อนไปสมัยโบราณ บทบาทของเกลือน้านนน โหหห… อยู่ในทุกอณูทุกช่วงเวลาของมนุษย์กันเลยทีเดียวนับตั้งแต่คนจีนได้ค้นพบเกลือ300ปี ก่อนคริสตกาลโดยได้พบและขุดบ่อน้ำเกลือแห่งแรกขึ้นมา (แหมมมม…พี่จีนนี่เอ็กซ์เปิร์ตไปทุกเรื่องตั้งแต่โบราณ)

โดยจะขุดลึกประมาณ100-300ฟุต และใช้ถุงที่ทำจากกระเพาะสัตว์ตักน้ำเกลือใต้ดินขึ้นมา (ต่อมาก็คิดค้นใช้ไม้ไผ่ที่ทำวาว์ล้นที่สามารถปิดเปิดได้ สำหรับตักน้ำขึ้นมาแทน  จากน้านนน ก่อฟืนก่อไฟ ตั้งกะทะ เอาน้ำเกลือต้มให้นะเหย จนแห้งเหลือแต่ผลึกเกลือ  หลังจากนั้นก็ได้มีการค้นพบเกลือสินเทาว์ในทะเลทรายก็ได้ทำการ ขุดๆๆๆเกลือนำขึ้นมาใช้ (แอดแอบคิดเองว่า วิธีหาเกลือจากะเลทราย น่าจะต้องแอบดูสัตว์ที่อยู่ในทะเลทรายและตามไปจนพบแหล่งเกลือแน่เรย อนุมานมาจากดินโป่งที่มีรสเค็มของบ้านเราที่สัตว์ป่าชอบกิน นายพรานหรืคนเข้าป่าบ่อยๆ ก็ได้โซเดียมเติมให้ร่างกายจากดินโป่งนี่แหละครับแทนเกลือแกง เมื่อเดินตามรอยสัตว์ไป) พอได้เกลือมาแล้วก็นำมาใช้ในการปรุงอาหาร ( ซีอิ๊ว,ซอสต่างๆนานา) การถนอมอาหาร (เช่น กิมจิ อันนี้แอดอ่านเจอว่าคนจีนทำกันมานานมากกกกแล้วนะครับ จากที่เคยมีข่าวข้อพิพาทกันกับเกาหลีว่า ใครคิดค้นใครทำขึ้นมาก่อน ใน คหสต แอดว่า ก็คิดก็หากันทั้งคู่แหละครับ เพราะจะทำยังไงให้อาหารเก็บไว้ได้นาน เป็นพื้นฐานการอยู่รอด)  เลยทำให้สามารถ ขนส่ง วัตถุดิบที่สด ได้อย่างไม่เน่าเสีย ทำให้ความต้องการในการใช้เกลือมีเพิ่มมากขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ การผลิตและค้าขายเกลือก็มีมากขึ้นตามลำดับ ว่ากันว่า มีบ่อเกลือ 1000-2000 พันบ่อกันเลยทีเดียว

ขอแอบนอกเรื่องนิสสสสครับ  ในหนังสือนิยายกำลังภายใน หลายๆเรื่องจะมีเขียนเล่าถึง ขบวนสินค้าส่งเกลือที่ต้องไปจ้าง สำนักเปาเปียว มาคุ้มกันการขนส่ง โดยจะมีโจรมาดักปล้น เกลือกันครับ ถ้าเป็นลูกสมุรโจรสมัยนี่คงทำหน้าไม่ถูกตอนที่เปิดหีบออกมาแล้ว ไม่ได้มีทองคำ อยู่ในนั้น แสดงให้เห็นได้ว่า เกลือ มีค่ายิ่งกว่าทองซะอีก 

ในเมื่อรัฐเล็งเห็นแล้วว่า ประชาชนทุกบ้านต้องใช้เกลือในการกินอยู่ทุกวัน  ก็ วิ้งงงงง เกิดไอเดียว่า เก็บภาษีเกลือ ซะเรย (สร้างเงินได้เป็นกอบเป็นกำเข้ารัฐมากขึ้น โดย รัฐก็จะใช้เงินเหล่านี้ ไว้ทำสงคราม เดินทางไปตะวันตก )โดยเริ่มเก็บในสมัย ราชวงศ์โจว.. ราชวงศ์ฉิน..ต่อมาในราชวงค์ ฮั่น (กำแพงเมืองจีนที่ จิ๋นซีฮ่องเต้สร้าง ก็มาจากเงินภาษีเกลือจากประชาชนนี่แหละ) กษัตริย์ หวู่ ก็ได้มีการขายเกลืออย่างเป็นทางการ กึ่งๆจะผูกขาด จนถึงสมัยราชวงศ์ ถัง ที่ทำการผูกขาดการผลิตเกลือไว้เป็นของรัฐโดยถาวร และเข้มงวด  แต่ต่อมาในราชวงศ์หยวน, หมิง และชิง การจัดเก็บภาษีก็เริ่มจะหย่อนยานมากขึ้น ทำให้เอกชนมีสิทธิ์ผลิตและขายมากขึ้น

ไกลออกมาอี๊กกกก ทางด้านฝั่งแม่น้ำไนล์ ในสมัยอียิปต์โบราณ แต่หลังจีน นิสสสสนุง อียิปต์ก็ได้ค้นพบเกลือสินเทาว์เป็นอันดับแรกจากการเริ่มขุดหาในทะเลทราย ต่อมาจึงค้นพบและผลิตเกลือจากน้ำทะเล โดยการทำให้น้ำทะเลระเหยเหลือเป็นเกลือ จากน้านนนก็ได้มีการคิดค้นถึงวิธีที่เอาเกลือมาใช้ในการประกอบอาหาร..ถนอมอาหาร และค้นพบว่าเกลือสามารถดูดความชื้น และช่วยฆ่าเชื้อแบคทีเรียได้ จึงทำให้สามารถเก็บเนื้อสัตว์,ปลาสด,ผักต่างๆได้ดี ดังน้านนน การต่อยอดคุณสมบัติของเกลือ จึงเป็นจุดเริ่มต้นของการรักษาและคงสภาพศพด้วยเกลือ และต่อจากขั้นตอนนี้ก็พัฒนาไปถึงการทำ มัมมี่  (ส่วนผสมของน้ำมันที่ทำจากพืช เช่นน้ำมันงา, ยางไม้จากต้นอะคาเชีย, ยางสน, ขี้ผึ้งจากต้นหรือรากของพืช มาเป็นส่วนประกอบในน้ำยาอาบศพนี่เองงงง) แอดคิดเอาเองว่า (คิดเองอีกละ) ต่อให้เป็นพืชชนิดเดียวกัน ส่วนผสมชนิดเดียวกัน ด้วยช่วงเวลาที่แตกต่างกันหลายพันปี ดิน อากาศ น้ำ สภาพแวดล้อมที่ปลูก อาจจะทำให้ผลผลิตต่างๆน้านนน แตกต่างจากปัจจุบันมากพอสมควร จึงทำให้ส่วนประกอบน้ำยาที่ใช้อาบศพ ไม่สามารถมีประสิทธิภาพ เหมือนสมันโน้นนนน หรือ ต่อให้ มีประสิทธิภาพเทียบเท่า เราเองก็คงจะ expire ไม่ได้มีอายุถึง 1,000ปี ก่อนจะได้เห็นผลงานการทำมัมมี่ของเราแน่เชียววว

เพราะฉะน้านนน เกลือ ที่เราๆมองข้ามกันไป แอบเป็นเงาตามตัวอยู่คู่กับมนุษย์มานานแส้นนนนาน และเกลือ ก็ยังเคยเป็นต้นตอเป็นสาเหตุที่ทำให้กษัตริย์ และ ราชินีถูกบั่นพระเศียรด้วยกิโยตินมาแล้ว รวมไปถึง เกลือ ยังทำให้เกิดสงคราม และการปฏิวัติ ที่ฮือฮาในประวัติศาสตร์มาแล้วในหลายประเทศทั่วโลก

โอวววว ..ช่างดูโหดร้ายยยย…รู้สึกว่าคิ้วขมวดมานานมากแล้ว ถึงเวลาให้อาหารนุ้งแมวพอดี เค้าบอกว่าเล่นกับแมวแล้วหายเครียด… อันนี้แอดเถี้ยงงง! ก่อนไปเครียดต่อ แวะเลี้ยวเข้าในครัวหาอะไรชุ่มชื่นใจจิบดีกว่า.. อ่าาาา….. น้ำบ๊วยจากบ๊วยสดที่แอดดองไว้ ได้ที่แล้ว (แอดแอบดองไว้โหลนึงที่ไม่ใช่แอลกอฮอล์ )  บทความหน้าแอดจะมาแชร์สูตรเครื่องดื่มแก้วนี้ นะขะรับ แอบบอกส่วนผสม 1 อย่าง ครับ นั่นก็คือ…เกลือ…

ขอไปทดลองก่อนแพร้บบบบ นึงงงง เจอกันใหม่บทความหน้านะครับ ขอบคุณครับ

By NK

อ้างอิง

Sohu.com

baike.baidu.com

sdhailitong.com

history.sohu.com

zhcn.hiloved.com

BBC.co.uk

syfy.com

history.com